name the name

(Isim konusu killi bir konudur, [bu i leri noktasiz okuyun] ne zaman arkadas ortamlarinda konu bitip is geyige sarsa bir sekilde acilir, cok da yakindan tanimadiginiz insanlarsa geyik yaptiginiz her an rezil olabilme ihtimali vardir. Misal X ne kotu bir isimdir, iyyy kiro dersiniz, karsidan cevap gelir: 'O benim abimin adi' diye. Ayiptir soylemesi, bok gibi kalirsiniz ortada. Hay agzima edeyim, cenem cekilsin, amma laf ettim der, devam edersiniz, 'Ehhh havalar da iyi sicak yapti' diye...)

Aylar evvel yeri gelmis, Yasemin'le konusmusuz. Isimler demisiz, sevdigimiz isimler, sevmediklerimiz. Adimi seviyorum, insanlar manyak demeyecek olsalar cocuguma da ayni ismi vermek isteyecek kadar.

Benim jenerasyonumda Deniz boldur, bir zamanin Ebru'su, Burcu'su, Sebnem'i, Asli'si, Ayca'si neyse 80 sonrasinin Deniz'i de oyle birsey. Ilkokulda kirk kisilik sinifimda (amma kalabalikmisiz) bes adet Denizdik. Bu bes Deniz'in dordu ilkokuldan lise sona kadar ayni okulda okuyunca, buna ara siniflarda baska Deniz'ler eklenince kisileri ayirt etmek problem oldu tabii, bazi Deniz'lerin takma isimleri oldu. Sadece ogrenciler tarafindan degil ogretmenler tarafindan da benimsendi bu lakaplarin cogu, hepimiz rahat ettik. Benim herhalde goze carpan bir ozelligim olmadigi icin, ya da yakistirmaya calistiklari hic bir lakaba tepki gostermedigim icin adim ve soyadim birlesti, bir butun oldu.

Benim adim ne kadar siradansa arkadaslarimin ismi oylesine tuhafti ama. Annemle babam bir sure cok eglendiler bu durumla, telefonlarda komik anlar yasanmasina sebep oldu bu anne babalarin etkileyici isim koyma sevdalari. Babamin karisi inatla arkadasim Yazgulu'nun ismini Kasibeyaz olarak hatirladi yillarca. Annem bir gun okula beni almaya geldiginde tanistigi Acelya, Manolya ve Serenat uclusune hangi pavyonda calistiklarini sorarak kizlarin benden sonraki uc sene boyunca nefret etmesini sagladi. Vadav ve Gupse'nin aile icinde yarattigi saskinliktan bahsetmeyeyim en iyisi. (Sonradan ogrendik ki bu bizim cahilligimizmis, Gupse gayet bilinen bir Cerkes ismiymis. Vadav bunca yildir gizemini hala koruyor ama, o neydi oyle?) Lise sonda tanistigim Orgut bey (noktali okuyun yine), sonralardan Radikal'e bile haber oldu ama ilk tanistigimzda gulmekten sandalyeden dusmustum, o da duruma cok alisik bir vaziyette benim sakinlesmemi beklemisti. Dershanede Cilem'le (yine cengel var) tanistigimda cok uzulmustum, hangi ruh hastasi cocuguna boyle bir isim koyar, hic mi istememisler bu cocugu diye.

Isimlerimiz geldigimiz yeri belli eder cogu zaman. Kizil komunist bir adam oglunun adini Alparslan, Bozkurt falan koymak yerine Devrim, Deniz, Fidel, Eylem gibi isimleri veriyor ya, o isimle cocugun kaderini ciziyor bir anlamda. Keske eski Turk gelenekleri canlansa da cocuklarin isimleri karakterleriyle, yaptiklariyla verilse.

Bu kadar Kubra, Busra, Furkan, Mucahit vs.nin icinden bir tane ateist cikmayacak mi mesela? O insanlara bu kadar dini bir isimi tasitmak eziyet degil mi? Ya zavalli sosyalist Kursat'lar, Bozkurt'lar ne yapsin? Ya camiden cikmayan, namazinda niyazinda bir Fidel olmasi bu kadar mi imkansiz geliyor? Kisa boylu, ufak tefek Demir'leri, Guclu'leri, 1.50 boyunda ruzgar esse ucacak Tunc'lari ne yapalim? Fil gibi sisman Filiz'leri? Cok zor bu isler cook.

dedi küpkafa Deniz @ 10:04