Çarşamba, Şubat 15, 2006

bir derdim var

Hayatimda kendimi en caresiz hissettigim zaman hic icimden gelmese de bazi insanlarla iyi iliskiler icinde olmak zorunda oldugum bir zamandi. Hem cocuktum, hem ayni evde yasiyorduk, hem de baskalarinin onayini almak, kotu kisi olmamak o zaman benim icin onemli birseydi.

O zaman, oyle ciddi bir iz birakmis ki bende, simdilerde keyfimi kaciran, beni uzen kimseye bir an olsun tahammulum yok. Olan benim hayatima oluyor, benden gidiyor, baslarim boyle ise diyerek tavir almaktan, sinir koymaktan cekinmiyorum artik.

Yetiskin olmanin en guzel yani bu, kimseye bir zorunlulugum yok artik diye dusunuyorum bir yandan, ote yandan niye kendimi bu kadar kotu hissediyorum?

Diyecegim o ki, cografi anlamda da uzakta olmak iyi birsey kesinlikle.

15 Şubat, 2006 16:06, Blogger Minik Patikler boyle dedi...

Gercekten ya yetiskin olmanin en guzel yanlarindan birisi bu. Evet, mesafeler uzadikca gercekten daha da rahatliyor insan bazi seyler de. Elbet te diger seylere olan ozlem azalmiyor ama istenmeyen sey de ozlenmiyor.

 
16 Şubat, 2006 01:57, Blogger uzaktan boyle dedi...

bu da olmasa uzakta yasayamazdim heralde.

 
16 Şubat, 2006 04:39, Blogger Mert boyle dedi...

hmm bazen de keyfini kaciran kisiyle davranislari hakkinda konusmak gerekiyor yuzyuze, anlayabiliyorsa ne guzel tabi...

 

sen de yorum yaz

yorumlari kapat