ortmenim ortmenim
Yillar once bir ortmenler gununde bir arkadasimin annanesi arayip firca atmisti bize, ne bicim cocuksunuz bir gunumu kutlamayi bile akil etmiyorsunuz, yaziklar olsun diye. Simdi hemmen Koray'in anne banasini kutlayayim da unutmadan, ayip olmasin.
'Ortmen'lik yapan hic tanidigim yok benim, Koray'in anne babasi emekli cunku. Gecen yaz ablamin iki ortmen arkadasiyla tanisinca cok eglendim ama. Bu vakte kadar ortmenleri hep bir araya gelip uslu uslu cay icen, dantel ornegi, kocasini ve cocuklarinin okullarini tartisan insanlar sanirdim. Ablamin ogrencilerinden 'aptal bunlar bazen' diye bahseden arkadaslarini taniyinca, ogretmenligin de kafamda salakca bir sekilde kutsal olarak yer ettigini farkettim. Gereksiz aslinda, tesisatcilik, discilik, marangozluk ne kadar kutsalsa ogretmenlik de ayni derece. Onlar da yaptiklari isle bizim kadar yabancilasma hakkina sahipler, degil mi?
Oyle iste, manti acacaz bugun Vera ilen, belki resimlerini ceker post ederim, belki de etmem.
yav benim bissürü övrencim olduğuna göre bi nevi örtmen sayılabilir miyim?
Hayiiir, sen ortmen degil hocasin bi kere. Ovrencilerin olmasi bu durumu degistirmez. Hocalar ayri bir grup halinde ele alinmalidir. Yine de cok istiyorsan senin de ortmenler gununu kutlayalim, o zaman Koray'inkini de Yesil Erik'inkini de, Fethiye'ninkini de kutlamak gerekir ki bu isin icinden cikilmaz.
senkronize yuzme yerine biz de senkronize yazma yapalim hanim senlen.
Ay yuh hakikaten de oyleymis, kalp kalbe karsi deniyor di mi buna? Seviyorum seni ben, ondandir belki de, ne dersin?
ne tatlı:)
sen de yorum yaz
yorumlari kapat