Salı, Ekim 04, 2005

siyah ve beyaz = gri

- mahalleden arkadaslarla bulusucaz bu haftasonu
- hadi ya! ne guzel. biz de blog komsularimizla oyle bi sey yapalim diyoruz.
- blog mu?
- he ya. yaziyoruz oyle internette.
- haa, sanal yani...
- ee, bi bakima.
- e sanal abi iste, internet yani.
- ya tamam da mekan oyle sadece, insanlar yine insan.
- olmaz aabi oyle. bizimkiler hep mahalleden cocuklar. cocukluk arkadaslari.
- yani?
- yani arsada top kosturdugumuz cocuklar iste.
- iyi de bizim mahallede yoktu oyle arsa. apartmanda buyuduk biz.
- balkondan asagi tukurseydiniz siz de?
- kiminle?
- nasil kiminle? mahalledeki cocuklarla iste...
- yoktu diyorum iste abi. herkes evindeydi.
- nasil yani?
- yanisi, anaokulunda buyuduk biz. servisle gidip geliyorduk oraya. mahalle yoktu.
- anlamadim?
- anlasilmiycak bi sey yok; sizin mahalle dediginiz sey yoktu bizim zamanimizda.
- yine anlamadim.
- sudur: siz cocukken mahallede oynuyordunuz, ayaginiza pasli civi batiyordu, salcali ekmek yiyordunuz. biz anaokulunda oynadik, sut ictik ve kurabiye yedik. oyle kuran kurslari, balik aglari olmadi hayatimizda.
- ee?
- ee'si su: sizin cocukluktan ergenlige gecis surecinizle, ergenlik caginizla, bizimki ayni degil.
- e ama sen bunlara link verdin?
- iste ben de paylasiyorum cocukluk anilarini
- blog arkaslarinla?
- evet... demistim sana mekan sanal olsa da insanlar gercek diye.
- hmmm... ya gercek arkadaslarinin boyle pasli civili, balik agli anilari olmasaydi?
- bir gun gelecek olmayacak zaten. senin cocugunun olacak mi saniyorsun sen bu izole yerde yasarken?
- bilmem ki? cok acikli degil mi sence de bu?
- hic degil... sadece bu yeni tur gercek. kendi yeni gercek dostluklarini yaratacak ama zaman lazim tabii.
- haklisin. kolay olmayacak belli ki. amaan, bos ver bizimki de kolay olmamisti zaten. sigara?
- alayim, sagol.


["mobilite, internet iletisimi ve bizim cocuklar" baslikli bir sey yaziyordum. cok uzayinca baktim ki olmayacak, boyle anlatmaya karar verdim. umarim siyahtan beyaza gecisteki griye bir katkisi olur]

05 Ekim, 2005 10:00, Blogger Gün boyle dedi...

İyi ki böyle anlatmışsın, çok iyi olmuş :)
Eski mahalle kavramı kalmadı ki, çocuğunu rahatça sokağa oynasın diye bırakamıyor insanlar, geçen senelerde evinin önünden kaçırılıp organ mafyasına satılan onlarca çocuk var maalesef :( Hepsi bizim anılarımızda kaldı.

 
05 Ekim, 2005 12:09, Blogger koray boyle dedi...

yazarken resmen kontrolden cikti digeri, bir turlu toparlayamadim. boyle de olabildigine gore laf salatasiyla doldurmusum demek ki :)

ya bu organ mafyasi nispeten yeni ama cocuk kacirma ezelden beri var sanirim. bebek kacirip cocuksuz aileye satanlar, cocuk dilendirenler falan vardi. insanin kani cekiliyor dusundukce. ebeveynlerin her turlu aksiligi abartip neredeyse panik raddesine getirmelerine sasmamak lazim.

 
07 Ekim, 2005 09:17, Blogger Margot boyle dedi...

Bu aralar ben hepimizde bir ''şimdi uzanın ve çocukluğunuza dönün'' hissiyatı seziyorum. Topluca döndük, haydi hayırlısı :-)

 
07 Ekim, 2005 10:05, Blogger koray boyle dedi...

cocuklugumuza donelim gibi degil de 'bu internet nesli de cok acayip canim' serzenislerine karsi bir yaziydi. internet kusaginin nesi farkli diye sordum ve cevaplamaya calistim dilim dondugunce, gercek bile degil :) ama eminim birileri bu turden bir diyalogu yasamistir, yasiyordur.

 

sen de yorum yaz

yorumlari kapat