dedem olmus...

Dun oglenden sonra annemden bir telefon, ivir zivir bir suru sey anlattiktan sonra konuya girdi: oglen vakti dedem olmus meger. Zaten bekliyorduk, bir anlamda oldu de kurtuldu falan filan. Allah rahmet eylesin, son gunlerinde zaten bilincsiz yatiyordu. Iyi ki gidip gormusum mayista,oyle veda etmisim.

Ben dedemin gercek dedem olmadigini ogrendigimde cok sasirmistim. Babannemin ikinci kocasidir dedem, o vakte kadar ben onu babamin babasi sanirdim. (Hani onlar baba diye hitap ediyor ya) Biryerlerde (Saray'da) bir dedem daha oldugunu biliyordum ama mantikli bir bag kuramamisim herhalde, bazilarinin ikiden cok dedesi de olur saniyordum cocukken. Sonra annem soyleyince tuhaf hissetmistim kendimi, herkesin bildigi bir seyi bana soylemeyi unutmuslar gibi.

Sonra aksam ablamdan bir telefon daha, ciddi bir ses tonu ile. Dedim ki, hic kasilma var haberim. O bana nasil yalniz oldugunu anlatti dedemin, etrafinda ne kardesi varmis ne oglu. Sonra da bana daha ciddi bir ses tonu ile ne kadar onemli dedi, insanin kardesinin olmasi, birlikte olmasi, uzakta da olsa hep herseyi paylasman. Hmm, oyle dedim, ben de. Bak, biz daha sigara icmeye devam edelim, bizim de sonumuz bu olacak. (Akciger kanserinden oldu dedem) O da evet dedi, birkac tane daha dayanismanin ve birligin onemini vurgulayan soz etti, benim icimden ayrica sakla samani gelir zamani ve damlaya damlaya gol olur gibi seyler sacmalamak geldi, kendimi tuttum. Sonra kapattik zaten. Canim ablam, hisli ablam benim. Bugun cenazede o olacak babaannemin yaninda.

Agustos ayinda ben buraya gelmeden birkac gun evvel yedi sulale gitmistik en son adaya babanneme. O gunlerde kanser olup olmadigini anlamaya calisiyordu doktorlar. Yemek yedik sahilde bir yerlerde, bir iki kadeh raki icti dedem, sonra kalktik, babannemle yurumeye basladik vapura dogru. Amcam, ben, babannem, babam, ablam. Dedi ki babannem, oluyor bu adam. Ben ne yaparim o olurse? Biz de baktik soyle bir, amcam dedi ki, hicbisi olmaz sana. Olmaz di mi dedi babaannem, olmaz hicbisi... Olmuyodur, iyidir insallah. En son gordugumde ben cok yalnizim, kimsem yok, siz de gelmiyorsunuz sizlanmalari yapmiyordu artik.

Dedemi Sishane'deki evde, raki masasinin basinda hatirlamak istiyorum. Kucuk tabakta karidesleri, tursusu, peyniri, rakisi... Bana da bir iki yudum raki icirirken. Ya da adada elimden tutup gezdirirken babaannemle beraber.

dedi küpkafa Deniz @ 09:56